Replika wspaniałego posągu biblijnego Dawida. Jedno z najsłynniejszych dzieł renesansu, stworzone przez wybitnego twórcę – Michała Anioła.

Michał Anioł niedługo po ukończeniu innego znakomitego dzieła, Piety Watykańskiej, co miało miejsce w 1500 roku, powrócił do swojej ukochanej Florencji, gdzie otrzymał propozycję wykorzystania marmurowego bloku, pierwotnie powierzonego Agostinowi di Duccio, pracującego nad nim już w roku 1464. Ogromny kawał marmuru przeznaczony był na stworzenie figury, którą ustawiono by przed Akademią we Florencji. Naczelnik Republiki Florenckiej, Piotr Soderini, pierwotnie planował oddać blok w ręce Leonardo da Vinci, ten nie był nim jednak zainteresowany. Ostatecznie, otrzymał go Michał Anioł, który poprosił opiekunów katedry we Florencji o możliwość zmierzenia się z tak ogromnym złomem marmuru. Blok był imponującej wielkości, bo mierzył 9 łokci, czyli blisko 5 metrów.

Warto wspomnieć, że bryła marmuru była częściowo uszkodzona, tzn. pracował nad nią wcześniej również inny mistrz, Simone de Fiesole, jak donosi Giorgio Vasari, długoletni przyjaciel i uczeń Michała Anioła. Fiesole rozpoczął prace zmierzające do powstania olbrzymiej postaci, ale niefortunnie wykuł między nogami duży otwór i przerwał wykuwanie, będąc przekonanym, że nic więcej nie da się zrobić. Naczelnik Soderini sądząc, że głaz jest już całkowicie bezużyteczny, przekazał go Michałowi Aniołowi, twierdząc, że każda rzecz jaką z niego zrobi będzie lepsza niż to czym jest teraz.

Michał Anioł, zgodnie z danymi jakie zachowały się we florenckiej Akademii, rozpoczął prace nad Dawidem w dniu 16 lipca 1501 roku. Olbrzymiej wielkości rzeźba (434 cm wysokości) została ukończona w bardzo krótkim czasie, bo już w 1504 roku.  Tworząc posąg Michał Anioł wielokrotnie spotykał się z krytyką, stąd starał się pracować w samotności. Podczas wykończania rzeźby Dawida zobaczył naczelnik Soderini. Posąg bardzo się mu spodobał, ale miał pewne zastrzeżenia do nosa. Uważał, że jest za gruby. Michał Anioł posłusznie wszedł na rusztowanie i trzymając w lewej ręce zarówno dłuto, jak i garść marmurowych okruchów, udał, że dokonuje poprawek, wysypując okruchy z dłoni, faktycznie nie robiąc nic. Naczelnik po takiej „poprawce” powiedział, cytując za Giorgio Vasarim: „O, teraz jest lepiej, teraz dałeś mu więcej życia”. I tak oto arcydzieło zostało ukończone. Michał Anioł otrzymał za niego 400 talarów. W podziękowaniu za zaszczyty jakie go spotkały, Michał Anioł wykonał dla Soderiniego przepiękny posąg Dawida z brązu.

Tuż po ukończeniu rzeźba Dawida stanęła przed pałacem Signorii (Palazzo Vecchio), czyli przed siedzibą Rady Miasta. W 1527 roku posąg został uszkodzony, odłamano mu ramię, które zostało naprawione dopiero w 1543 roku. Obecnie przed Pałacem stoi kopia (dokładnie od 1873 roku), a oryginał został umieszczony w specjalnej Trybunie Dawida w Akademii (Galleria dell’ Accademia).

Przedstawiona ręcznie wykonana replika, to wyjątkowy przedmiot, który zachwyci każdego wrażliwego na piękno odbiorcę. Została stworzona w holenderskiej manufakturze Parastone, z wysokogatunkowej żywicy epoksydowej, bardzo trwałej na uszkodzenia. Autentyczność wyrobu potwierdza załączony certyfikat firmy Parastone wraz z krótką informacją na temat artysty i oryginalnego posągu.

Gorąco zapraszamy na nasz blog, gdzie można przeczytać więcej o Michale Aniele i jego dziełach...

Wysokość: 27 cm

Waga: 627 g

Kształt podstawy: prostopadłościan o wymiarach 8 x 6 X 1,5 cm